چاقی و داشتن اضافه وزن یکی از مشکلات رایج در سراسر جهان است که می تواند کیفیت زندگی روزمره فرد را شدیدا تحت تاثیر قرار داده و روی اعتماد به نفس او تاثیر مستقیم بگذارد. از بین بردن چاقی با روش بوتاکس معده یکی از این روشها می باشد. طبق تحقیقات پزشکی ثابت شده، روش تزریق بوتاکس به معده برای درمان چاقی منجر به کاهش وزن ثابت در طولانی مدت نمی شود. یکی از رایج ترین عوارض بوتاکس معده گذاشتن تاثیر منفی روی دستگاه گوارش و روده هاست.
چاقی و داشتن اضافه وزن یکی از مشکلات رایج در سراسر جهان است که می تواند کیفیت زندگی روزمره فرد را شدیدا تحت تاثیر قرار داده و روی اعتماد به نفس او تاثیر مستقیم بگذارد. از بین بردن چاقی با روش بوتاکس معده یکی از این روشها می باشد. طبق تحقیقات پزشکی ثابت شده، روش تزریق بوتاکس به معده برای درمان چاقی منجر به کاهش وزن ثابت در طولانی مدت نمی شود. یکی از رایج ترین عوارض بوتاکس معده گذاشتن تاثیر منفی روی دستگاه گوارش و روده هاست.
این سوال ذهن بسیاری از بیماران را درگیر کرده که آیا ممکن است بعد از اسلیو معده یا بوتاکس معده بواسیر یا هموروئید بگیریم؟ در این مقاله تصمیم داریم که تمام مطالب مرتبط به این موضوع را مورد بررسی قرار دهیم.
بوتاکس معده چیست؟
بوتاکس که بیشتر به عنوان یک درمان زیبایی برای کاهش ظاهر چین و چروک های پوست استفاده می شود، با ایجاد فلج جزئی عضلانی عمل کرده که باعث می شود پوست روی آن صاف تر به نظر برسد. در نتیجه تزریق سم بوتولینوم به دیواره معده به طور موقت ماهیچه ها را شل کرده و تخلیه معده را نیز کند می کند. در نتیجه این روش می تواند به شما کمک کند بعد از صرف غذا برای مدت طولانی تری احساس سیری کنید که باعث شده کمتر غذا بخورید و وزن کم کنید.
با این حال علم پزشکی هیچ مدرکی مبنی بر اینکه تزریق بوتاکس معده در بیماران چاق منجر به کاهش وزن طولانی مدت موثر می شود، پیدا نکردند. علاوه بر این، تزریق بوتاکس به معده نیز می تواند عوارض جانبی مضری مانند درد و تورم در ناحیه تزریق، حالت تهوع و سوء هاضمه ایجاد کند.
بیمارانی که قصد درمان یا تشخیص بیماری خود را دارند که مربوط به هر ناحیه ای از مقعد بوده، لازم است بدانند که این موضوع شرم آور نیست و آنها حتما برای درمان سریع در اسرع وقت به یک متخصص بیماریهای مقعدی مراجعه کنند. چرا که با گذشت زمان نه تنها بیماری بهتر نشده، بلکه بدتر خواهد شد. به علاوه باعث طولانی تر شدن فرآیند درمان هم می شود.
از آنجا که بیماریهای نشیمنگاه اکثرا علائم مشابهی دارند متاسفانه خود بیماران قادر به تشخیص دقیق نوع بیماری مقعدی نبوده و شروع به درمان های خودسرانه با روشهای خانگی می کنند که باعث شده بی تاثیر باشد.
در نتیجه پیشنهاد می شود برای درمان و تشخیص حتما به پزشک متخصص مراجعه فرمایید.
می توان گفت که به اکثر بیماری و ناهنجاری هایی که در ناحیه رکتوم، راست روده و مقعد پیش بیاید بیماری های نشیمنگاهی گفته می شود. از دلایل به وجود آمدن آنها می توان به موارد زیر اشاره کرد:
حتما بخوانید: بررسی کامل انواع بیماریهای مقعدی و نشیمنگاهی
در حقیقت، همه افراد هموروئید (یا بواسیر) دارند، دستههای بالش مانندی از سیاهرگها که درست در زیر غشاهای مخاطی پوشاننده پایینترین قسمت راست روده و مقعد قرار دارند. می توان گفت زمانی آن را یک بیماری مقعدی در نظر میگیریم، که سیاهرگها در رکتوم مانند رگهای واریسی در پاها متورم و متسع شوند.
در زنان بواسیر معمولاً به دلیل افزایش فشار ناشی از بارداری، اضافه وزن یا زور زدن در هنگام اجابت مزاج ایجاد می شود. در میانسالی، هموروئید اغلب به یک مشکل دائمی تبدیل می شود. تا سن 50 سالگی، حدود نیمی از جمعیت یک یا چند مورد از علائم بواسیر داخلی یا خارجی را تجربه کرده اند، که شامل درد مقعدی، خارش، خونریزی و احتمالاً پرولاپس شدن (بواسیر که از کانال مقعد بیرون زده است). اگرچه هموروئید به ندرت خطرناک است، اما می تواند یک حمله عود کننده و دردناک باشد.
خوشبختانه، روش های درمان متعددی برای درمان بواسیر وجود دارد که می توانید در ادامه آنها را بخوانید:
درمان قطعی و سریع بواسیر
شقاق مقعدی پارگی در بافتی است که قسمتی از رکتوم را زخم می کند. معمولاً در اثر ضربهای مانند دفع مدفوع سفت ایجاد میشود. هنگام دفع، مدفوع سفت باعث درد شدید و پارگی شده که اغلب با مقدار کمی خون روی دستمال توالت یا سطح مدفوع همراه است. شقاق مقعدی یک بیماری شایع است و به راحتی می تواند تبدیل به یک عارضه مزمن شود، زیرا پس از اولین پارگی، حرکات روده دوباره به آن ناحیه آسیب می زند. عضله اسفنکتر زیر پارگی دچار اسپاسم می شود و لبه های پارگی را از هم جدا می کند. چرخه اسپاسم و درد، بیشتر به بافت آسیب می رساند و از بهبودی سریع جلوگیری می کند. در نتیجه بیماران حتما باید در ابتدا یبوست خود را درمان کنند.
هنگامی که متوجه شدید فیستول دارید، استفاده از آنتی بیوتیک کمکی به درمان آن نکرده و می تواند به بدن شما هم آسیب بزند. در نتیجه به صورت خودسرانه از آن استفاده نکنید. ممکن است برای درمان این بیماری و تسکین علائم آن، جراحی لازم باشد. رایج ترین روش جراحی به عنوان فیستولوتومی شناخته می شود، روشی که در آن طول فیستول باز می شود تا یک شیار باز ایجاد شود که از داخل به بیرون بهبود می یابد. اگر مورد شما پیچیدهتر است، ممکن است توصیه شود که یک درن مخصوص در فیستول برای چند هفته قبل از انجام جراحی اصلاحی قرار دهید.
بیشتر بخوانید» https://cliniczarei.com/articles/%d8%af%da%a9%d8%aa%d8%b1-%d8%a8%db%8c%d9%85%d8%a7%d8%b1%db%8c-%d9%85%d9%82%d8%b9%d8%af%db%8c/
اکثر بیماری های آنورکتال بسیار شایع هستند و اغلب به دلیل اختلالات خوش خیم ایجاد می شوند. اگرچه اغلب می توان آنها را در محیط سرپایی درمان کرد، اما گاهی اوقات نیاز به مداخله با روش جراحی دارند. شرایط رایج آنورکتال شامل شقاق، فیستول، هموروئید، خارش آنی (خارش و سوزش مقعد)، بیماری پیلونیدال، درد رکتوم و کندیلوم/AIN (نئوپلاسم داخل اپیتلیال مقعدی) هستند.
شقاق مقعدی بریدگی یا شکاف در پوشش مجرای مقعد است و یکی از شایع ترین علل درد شدید مقعدی است. از جمله علل شایع تر، عبور مدفوع سفت یا بزرگ از مجرای مقعد، زور زدن در حین حرکات روده هنگام یبوست، اسهال مزمن و التهاب در ناحیه مقعد در نتیجه بیماری کرون یا سایر فرآیندهای التهابی است.
علائم شامل:
گاهی اوقات شقاق در مکان های غیر معمول در مقعد دیده می شود. علل ایجاد شقاق در این مکان ها عبارتند از بیماری کرون که شایع ترین است، اما همچنین می تواند ناشی از سایر بیماری های التهابی روده، سیفلیس، سل، لوسمی، سرطان و ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV) باشد.
بیشتر شقاق مقعدی را می توان به صورت پزشکی درمان کرد و بیش از ۸۰٪ آنها نیازی به جراحی ندارند. اگر علت یبوست یا اسهال باشد، درمان آن شرایط اغلب شقاق را در حدود ۴ تا ۶ هفته درمان می کند. این درمانهای خانگی شامل رژیم غذایی با فیبر بالا، نرمکنندههای مدفوع، ملینها، مصرف مایعات فراوان و نشستن در حمام گرم دو تا سه بار در روز است. پس از چند روز درمان، دردی که در حین اجابت مزاج تجربه می کنید معمولاً از بین می رود.
اگر شقاق بعد از شش هفته بهبود نیافت، ممکن است نیاز به درمان اضافی با داروهای خاص داشته باشد. جراحی مقعد بسیار موثر است، اما معمولاً تنها زمانی توصیه می شود که درمان های محافظه کارانه تر موثر نبوده باشند. این جراحی اغلب به عنوان جراحی “همان روز” انجام می شود به این معنی که پس از جراحی می توانید به خانه بروید.
https://faalgir.com/2217/%F0%9F%94%AE
هموروئید بالشتکی از بافت و ورید است که در مقعد یا پایین رکتوم قرار دارد. (رکتوم آخرین قسمت روده بزرگ (کولون) است و به سمت مقعد منتهی می شود. مقعد دهانه ای است که از طریق آن مواد زائد جامد (مدفوع) دفع می شود). هر ساله بیش از یک میلیون نفر تحت تأثیر شرایط هموروئیدی قرار می گیرند. هنگامی که هموروئید ملتهب می شود، می تواند خارش، خونریزی و درد ایجاد کند. از آنجایی که آنها در طول سال ها بدتر می شوند، توصیه می شود که به موقع به دنبال درمان باشید. این مشکل رایج می تواند دردناک باشد، اما معمولا جدی نیست. هموروئید خطرناک یا تهدید کننده زندگی نیست.
فیستول (آبسه مقعدی):
آبسه مقعد حفره ای پر از چرک است که در نزدیکی راست روده یا مقعد یافت می شود. غدد مقعدی که درست در داخل مقعد قرار دارند ممکن است مسدود شوند. وقتی این کار را انجام دهند، ممکن است عفونی شوند و آبسه ایجاد شود. اگر درد مداومی را تجربه می کنید که هنگام نشستن یا اجابت مزاج یا چروک یا خون در مدفوع بدتر می شود، ممکن است از آبسه مقعدی یا فیستول رنج ببرید. به منظور کاهش فشار ناشی از آبسه، با ایجاد برش (برشی) در پوست، چرک تخلیه می شود. اغلب این کار را می توان در مطب پزشک انجام داد.
پس از تخلیه آبسه، ممکن است تونلی باقی بماند که آبسه را به پوست متصل می کند. این تونل فیستول نامیده می شود. کلمه فیستول به معنای لوله یا لوله است. تخلیه مداوم از مقعد به پوست بیرونی نشان دهنده وجود فیستول است. حدود ۵۰ درصد از مواقع آبسه منجر به فیستول می شود. با این حال، آنها می توانند با شرایط دیگری مانند بیماری کرون، پروکتیت (التهاب پوشش رکتوم) یا سرطان آنورکتال مرتبط باشند. اگرچه فیستول ها اغلب چهار تا شش هفته پس از تخلیه آبسه ایجاد می شوند، اما ممکن است ماه ها یا حتی سال ها بعد رخ دهند.
بسیاری از بیماران معمولا تا زمانی که بواسیر داخلی دردی ایجاد نکرده یا خونریزی نداشته متوجه آن نمی شوند. در ابتدا تنها علائم هموروئید داخلی رگه های خونی می باشد که روی مدفوع خود دیده یا زمانی که با دستمال خود را تمیز می کنید، مشاهده خواهید کرد.
اگر این توده مقعدی درمان نشده باقی بماند، می تواند رشد کرده، بزرگ تر شده و مسیر عبور مدفوع را سد کند. آنها گاهی ممکن است تا ۳ سانتی متر رشد کنند. توده بواسیر داخلی می تواند به مرور زمان پرولاپس شده و از مقعد بیرون بزند. داشتن احساس خیسی دائم و خروج ترشحات از نشانه های رایج هموروئید داخلی است.
از علائم دیگر آن می توان به موارد زیر اشاره کرد:
کشش و وارد شدن فشار از هر ناحیه به مقعد می تواند باعث تحریک عصب ها و بالشتک های عروقی شود. این سیاهرگ هایی که تحت فشار قرار گرفته اند در گذر زمان ورم کرده و منجر به بواسیر داخلی می شوند. این حقیقت؛ شایع ترین دلیل برای به وجود آمدن هموروئید داخلی است. مواردی وجود داشته که می توانند زمینه ساز تشکیل این توده باشند. که عبارتند از:
درست از زمانی که دچار هموروئید داخلی شدید و تا وقتی که توده رشد کرده و بزرگ می شود به درجات مختلفی می رسد. نسبت به اینکه در گرید ۱،۲،۳و ۴ می رسد، روش درمان آن هم فرق می کند. درجات بواسیر داخلی و درد آن عبارتند از: