بواسیر یا هموروئید چیست و راه های درمان بیماری همورئید یا بواسیر
بیماری بواسیر بیماری رایجی است که نیمی از افراد در هر برهه ای از زندگی شان به آن مبتلا می شوندبواسیر یا هموروئید چیست و راه های درمان بیماری همورئید یا بواسیر
بیماری بواسیر بیماری رایجی است که نیمی از افراد در هر برهه ای از زندگی شان به آن مبتلا می شونددرمان خانگی زگیل تناسلی با پودوفیلوکس (Condylox)
پودوفیلوکس یک عامل ضد میتوتیک گیاهی است، به این معنی که از تکثیر سلول های زگیل جلوگیری می کند و منجر به کوچک شدن و حذف زگیل می شود.
نحوه استفاده از آن:
- چند قطره از محلول یا یک لایه نازک ژل را با استفاده از اپلیکاتور مستقیماً روی زگیل بمالید.
- دو بار در روز به مدت سه روز از آن استفاده کرده و سپس به مدت چهار روز قطع کنید (برای مصرف خود یک بازه زمانی در نظر بگیرید).
- این چرخه را تا چهار هفته یا تا زمانی که زگیل از بین برود تکرار کنید.
خطرات مصرف پودوفیلوکس برای درمان خانگی زگیل تناسلی
- داخل واژن، مقعد یا زخم های باز استفاده نکنید، زیرا ممکن است باعث تحریک شدید شود.
- عوارض جانبی شامل سوزش، درد، قرمزی و تورم است.
- استفاده بیش از حد می تواند به پوست سالم آسیب برساند، بنابراین فقط در مناطق آسیب دیده استفاده کنید.
عصاره چای سبز
شواهدی وجود دارد که نشان می دهد عصاره چای سبز حاوی سینکاتچینز و پلی فنون E ممکن است به درمان زگیل تناسلی در خانه کمک کند.
طبق مطالعه ای موثق در چندین سال متوالی استفاده از نوع خاصی از عصاره چای سبز به نام سینکاتچینز را بررسی شد. این دارو در پاکسازی زگیل تناسلی بهتر از سایر داروهای گیاهی عمل کرد و تقریباً به اندازه داروهای استاندارد پزشکی موضعی موثر بودد.
زیرا نتیجه مشاهدات به این صورت بود که نوعی عصاره موضعی چای سبز، به نام پلی فنون E، یک درمان موثر برای زگیل کف پا است. زیرا سویه دیگری از HPV همچنین باعث ایجاد زگیل کف پا می شود.
اگر فردی می خواهد در مورد درمان های تجویزی اطلاعات بیشتری کسب کند، باید با پزشک خود مشورت کند.
روغن درخت چای سبز
افراد مبتلا به زگیل های تناسلی که طرفداران طب سنتی هستند، از روغن درخت چای برای درمان انواع مشکلات پوستی استفاده می کنند. خواص ضدمیکروبی این روغن ممکن است شدت برخی ویروس ها، از جمله آن هایی که باعث زگیل می شوند، را ضعیف کند.
البته مطالعات گسترده ای درباره استفاده از روغن درخت چای برای زگیل های تناسلی انجام نشده است. اما شواهد محدودی نشان می دهند که این روغن ممکن است زگیل های سایر نواحی بدن را درمان کند.
به طور مثال طبق یک سری آزمایشات انجام شده بر بعضی از زنان و مردان، گزارش کرده است که استفاده از روغن درخت چای در درمان زگیل های دست موفقیت آمیز بوده است. همچنین استفاده از روغن درخت چای توانسته است بسیاری از زائده ها در اندام های مختلف بدن را درمان کند.
یک مطالعه در سال 2018 گزارش کرده است که روغن درخت چای می‌تواند به درمان مولوسکوم کونتاژیوزوم، که نوع دیگری از عفونت ویروسی پوستی است، کمک کند.
از آنجا که روغن درخت چای ممکن است باعث سوزش پوست شود، افراد باید پیش از استفاده از آن با پزشک مشورت کنند.
دلیل برگشتن مدفوع به داخل روده
سندرم دفع دشوار مدفوع (ODS) نوعی اختلال عملکردی در فرآیند اجابت مزاج است که باعث مشکل در تخلیه روده می‌شود. این مشکل معمولاً با یبوست گاه‌به‌گاه آغاز شده و به مرور زمان به یبوست مزمن تبدیل می‌شود. دلایل این اختلال می‌تواند شامل عوامل فیزیولوژیکی و روان‌شناختی باشد. در مراحل اولیه، مراجعه زودهنگام به پزشک و روشهای درمانی خانگی می‌توانند مؤثر باشند. اما در مواردی که بیماران درمان را به تعویق می‌اندازند، ممکن است نیاز به جراحی برای برطرف کردن مشکل باشد.
سندرم دفع دشوار مدفوع چیست؟
دفع دشوار مدفوع یا سندرم انسداد دفع، وضعیتی است که فرد در تخلیه کامل روده خود با مشکل مواجه می‌شود. این اختلال می‌تواند ناشی از مشکلات ساختاری دستگاه گوارش یا عوامل روانی مانند اضطراب باشد. افراد مبتلا اغلب احساس می‌کنند که دفع مدفوع برایشان سخت است، تعداد دفعات اجابت مزاج کاهش یافته و یا پس از دفع، روده به‌طور کامل تخلیه نشده است.
این وضعیت ممکن است به یبوست شدید منجر شود و در برخی موارد حتی بی‌اختیاری مدفوع را نیز به دنبال داشته باشد. افراد مبتلا معمولاً زمان زیادی را در سرویس بهداشتی صرف تلاش برای دفع می‌کنند که این امر می‌تواند به مرور زمان باعث ضعف یا آسیب در عضلات و اعصاب مرتبط با رکتوم شود.
تأثیرات نیامدن مدفوع بر بدن
نیامدن مدفوع یا سندرم دفع دشوار مدفوع، اصطلاحی کلی برای اختلالاتی است که با مشکلات مزمن دفع همراه هستند. وجه مشترک این شرایط، علائم یبوست مداوم است.
برای تشخیص یبوست، فرد باید حداقل دو مورد از علائم زیر را برای مدت ۹۰ روز تجربه کند:
- نیاز به فشار آوردن در بیش از ۲۵٪ از دفعات دفع.
- احساس تخلیه ناقص روده در بیش از ۲۵٪ از دفعات.
- مدفوع سفت و سخت در بیش از ۲۵٪ از موارد.
- نیاز به استفاده از دست برای کمک به دفع مدفوع در بیش از ۲۵٪ از موارد.
- کمتر از سه دفع مدفوع در هفته.
این علائم ممکن است نشان‌دهنده یک مشکل زمینه‌ای جدی‌تر باشند که در صورت عدم درمان، می‌توانند منجر به عوارض شدید شوند.
آیا می توانم خودم به کولونوسکوپی بروم؟
کولونوسکوپی معمولاً به عنوان یک فرآیند تشخیصی سرپایی انجام می شود (که نیاز به اقامت شبانه در بیمارستان ندارد). چون از داروی آرام بخش برای راحت تر کردن شما در طول آزمایش استفاده می شود، بهتر است برای بازگشت به خانه پس از آزمایش، کسی را به عنوان همراه با خود ببرید. اگر احساس خواب آلودگی یا سرگیجه می کنید، قطعا نیاز به کمک کسی برای بازگشت به خانه دارید. بنابراین بسیاری از مراکز کولونوسکوپی به افراد اجازه نمی‌‌دهند که با تاکسی یا خدمات حمل و نقل مشترک به خانه بروند. اگر رفت و آمد برایتان ممکن است مشکل باشد، با پزشک خود در مورد سیاست بیمارستان یا مرکز جراحی برای استفاده از این خدمات صحبت کنید. بسته به شرایط ممکن است منابع دیگری برای بازگشت به خانه وجود داشته باشد.
آمادگی قبل از انجام کولونوسکوپی چگونه است؟
تمام افرادی که تصمیم به انجام کولونوسکوپی دارند، دستورالعمل‌‌هایی برای آمادگی های قبل از آن دریافت می کنند. بنابراین پزشک شما نیز دستورالعمل های خاصی خواهد داد. این شامل انجام آماده سازی روده و اجتناب از مصرف برخی داروها، غذاها و نوشیدنی ها قبل از آزمایش است، زیرا ممکن است بر روی خود فرآیند یا نتایج آزمایش تأثیر بگذارد.
مهم است که دستورالعمل ها را چند روز قبل به دقت مطالعه کنید، چون ممکن است لازم باشد برای خرید لوازم و مسهل ها اقدام کنید. اگر در مورد هرکدام از دستورالعمل ها شک دارید، با پزشک خود تماس بگیرید و سوالاتتان را بپرسید.
احتمالاً به شما گفته خواهد شد که پس از زمان مشخصی در شب قبل از آزمایش، هیچ چیز نخورید و ناشتا باشید. اگر معمولاً داروهای تجویزی را در صبح مصرف می‌کنید، در مورد نحوه مدیریت آنها با پزشک یا پرستار خود مشورت کنید.
آماده سازی روده چیست و چرا لازم است؟
کولون و رکتوم باید خالی و تمیز باشند تا پزشک بتواند تمام پوشش داخلی را در طول کولونوسکوپی ببیند. ممکن است این فرآیند را به عنوان «آماده سازی روده» بشنوید. روش های مختلفی برای این کار وجود دارد، از جمله قرص‌‌ها، مایعات، و انما (یا ترکیبی از این‌‌ها). با پزشک خود در مورد تمام گزینه های آماده سازی روده صحبت کنید. آنها یک روش خاص برای شما تجویز خواهند کرد. به عنوان مثال، ممکن است نیاز به نوشیدن مقدار زیادی محلول مسهل مایع در شب قبل از فرآیند داشته باشید.
رفلاکس مدفوع چه زمانی اتفاق می افتد؟
به طور طبیعی هنگامی که غذا می خورید، غذا از دهان به مری و سپس به معده منتقل می شود. سپس غذا از روده کوچک به روده بزرگ و در نهایت به راست روده (رکتوم) می رسد. راست روده آخرین بخش روده بزرگ است که به مقعد متصل می شود، یعنی دهانه ای که بدن از طریق آن مدفوع را خارج می کند.
رفلکس دفع مدفوع زمانی اتفاق می افتد که:
- عضلات روده بزرگ (کولون) منقبض شده و مدفوع را به سمت راست روده باز می گردانند. این فرآیند به نام “حرکت توده ای” شناخته می شود.
- زمانی که مدفوع حرکت کرده و به راست روده منتقل شد، حجم مدفوع باعث کشش یا اتساع بافت های راست روده می شود. داخل این بافت ها گیرنده های کششی خاصی وجود دارند که هنگام کشیده شدن، به مغز سیگنال ارسال می کنند. در نتیجه به دنبال احساس درد، روده به طور طبیعی خود را جمع کرده و مدفوع به بالا برمیگردد.
- رفلکس دفع مدفوع دو اسفنکتر اصلی اطراف کانال مقعد را نیز مختل می کند. اولین اسفنکتر، اسفنکتر داخلی مقعد است که یک عضله غیر ارادی است. دومین اسفنکتر، اسفنکتر خارجی مقعد است که عضله‌ای ارادی و تحت کنترل شما است.
- رفلکس دفع مدفوع زمانی رخ می دهد که اسفنکتر داخلی مقعد شل شده و اسفنکتر خارجی منقبض شود. رفلکس مهاری رکتوآنال (RAIR) شل شدن غیرارادی اسفنکتر داخلی مقعد در پاسخ به اتساع راست روده است.
- رفلاکس یا برگشتن مدفوع به داخل روده زمانی رخ می دهد که فرد فوراً به سرویس بهداشتی نمی رود. عضلاتی در اسفنکتر مقعد وجود داشته که باعث می شوند مدفوع کمی به عقب برگردد. این عمل احساس نیاز به دفع را کاهش می دهد. اگر تصمیم به دفع بگیرید، مغز شما عضلات ارادی و غیرارادی را برای حرکت دادن مدفوع به جلو و خارج از بدن فعال می کند.
انواع رفلاکس مدفوع
دو نوع اصلی از رفلکس های دفع مدفوع وجود دارند. رفلکس دفع میانتریک مسئول افزایش حرکات دودی (پریستالسیس) و حرکت مدفوع به سمت راست روده است. این رفلکس در نهایت به شل شدن اسفنکتر داخلی مقعد و کاهش انقباض آن اشاره می کند.
نوع دوم رفلکس دفع مدفوع، رفلکس پاراسمپاتیک است. اگرچه حرکات دفع مدفوع مشابه هستند، اما فرد می تواند رفلکس دفع پاراسمپاتیک را به صورت ارادی کنترل کند، در حالی که رفلکس میانتریک قابل کنترل نیست.
احتمال دارد فردی رفلکس دفع میانتریک داشته باشد بدون اینکه رفلکس پاراسمپاتیک فعال باشد. در این حالت، احساس نیاز به دفع ممکن است به اندازه حالتی که هر دو رفلکس فعال هستند، قوی نباشد.
دلایل برگشتن مدفوع به داخل روده و رفلاکس چیست؟
رفلاکس دفع مدفوع همیشه ممکن است به دلیل دیر به سرویس بهداشتی رفتن نباشد. چندین بیماری مختلف وجود داشته که می توانند عامل رفلکس های مکرر باشند. این موارد عبارتند از:
- تحریک دستگاه گوارش: وجود نوعی حشره معده یا سایر عفونت های روده ای می توانند برخی از اعصاب را کند کرده یا کارایی آنها را مختل کنند.
- اختلالات عصبی (مغزی): آسیب به سیستم عصبی می تواند بر انتقال پیام از مغز به عضلات اسفنکتر مقعد و بالعکس تأثیر بگذارد. به عنوان مثال می توان به مواردی اشاره کرد که فردی دچار سکته مغزی شده است، یا مبتلا به ام اس یا بیماری پارکینسون است.
- اختلالات کف لگن: این شرایط زمانی رخ می دهد که عضلات کف لگن که مسئول مدفوع، ادرار کردن و عملکردهای جنسی هستند، آنطور که باید کار نمی کنند. برخی از شرایط شامل افتادگی رکتوم یا رکتوسل است.
- آسیب های نخاعی: وقتی فردی دچار آسیب نخاعی شده است که باعث پاراپلژیک یا چهار پلژی می شود، سیگنال های عصبی او به طور طبیعی منتقل نمی شوند. به عنوان یک قاعده کلی، کسانی که کوادری پلژی دارند به طور قابل توجهی در رفلاکس دفع مشکل بیشتری دارند.
رفلاکس مدفوع یکی از دلایل اصلی یبوست است. زمانی که یک شخص این اتفاق را به طور مکرر تجربه کند، در حقیقت به یبوست مزمن مبتلا شده است.
روشهای پیشگیری از هموروئید
پیشگیری از هموروئید شامل ایجاد تغییراتی در سبک زندگی و رژیم غذایی برای کاهش فشار بر وریدهای رکتوم است:
رژیم غذایی پر فیبر داشته باشید: میوه ها، سبزیجات، غلات کامل و حبوبات را در رژیم غذایی خود بگنجانید. https://news-one.ir/?p=210567
هیدراته بمانید: روزانه حداقل ۸ تا ۱۰ لیوان آب بنوشید تا مدفوع نرم شود.
به طور منظم ورزش کنید: فعالیت بدنی به جلوگیری از یبوست کمک می کند و فشار روی رگ ها را کاهش می دهد.
از زور زدن خودداری کنید: در حین اجابت مزاج نفس خود را فشار ندهید و نفس خود را حبس نکنید.
استراحت کنید: از نشستن طولانی مدت بخصوص روی سطوح سخت یا توالت پرهیز کنید.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد
در صورت تجربه با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی مشورت کنید:
درد مداوم یا شدید.
خونریزی قابل توجه رکتوم.
توده ای که با درمان های خانگی برطرف نمی شود.
علائمی که با وجود انجام اقدامات پیشگیرانه بدتر می شوند.
نتیجه گیری
هموروئید یک بیماری شایع است که می تواند باعث ناراحتی شود، اما معمولا با مراقبت و درمان مناسب قابل کنترل است. درک علائم، علل و گزینه های درمانی موجود برای مدیریت موثر بسیار مهم است. با اتخاذ یک سبک زندگی سالم و درخواست توصیه های پزشکی در صورت لزوم، افراد می توانند خطر ابتلا به هموروئید را کاهش دهند و سلامت کلی خود را حفظ کنند.