در طول عمل جراحی یا هموروئیدکتومی، هموروئید داخلی و بافت اطراف آن از طریق یک برش کوچک برداشته می‌شود که معمولاً بعد از آن با بخیه بسته می‌شود. این روش در اتاق عمل با بیهوشی موضعی یا عمومی یا بلوک نخاعی که نیمه پایینی بدن را بی حس می‌کند، انجام می‌شود. این روش در 95 درصد موارد موفقیت آمیز است، اگرچه بیماران ممکن است درد بعد از عمل را تجربه کنند.
گزینه دیگری که با هدف کاهش درد پس از عمل انجام می شود، هموروئیدوپکسی منگنه ای است که در آن دستگاهی بافت هموروئید را به سمت بالا و به موقعیت طبیعی خود می کشد و آن را در جای خود منگنه می کند. منگنه ها به مرور زمان از بین می روند.
برخی از روشهای خانگی مانند حمام سیتز، استفاده از قرص ویتامین ای e، عسل، روغن زیتون و… ممکن است روی بواسیر داخلی تاثیر بگذارند. البته باید حتی این روش ها هم با مشورت پزشک انجام شوند. به طور کلی راه های درمان خانگی بواسیر داخلی تا حدودی بی ضرر بوده و می توانید دوبار در روز به مدت 20 دقیقه هر روش را امتحان کنید.
دکتر بواسیر ممکن است وجود خون در مدفوع را بررسی کند، توان عضلانی مقعد شما را بررسی کرده و برای تشخیص هموروئید داخلی یک معاینه رکتوم انجام دهد. این کار در مطب پزشک با یک انگشت دستکش دار و روغن کاری شده (معاینه رکتوم تحتانی به نام معاینه رکتوم دیجیتال) و آنوسکوپ (لوله ای روشن که چند اینچ در مقعد قرار داده می شود تا به پزشک کمک کند تا هر گونه مشکلی را در داخل مقعد ببیند) انجام می شود.
به طور کلی روشهای تشخیص شامل موارد زیر هستند: