این ویروس باعث ایجاد زگیل تناسلی و سرطان در زنان شده و یا گاهی اوقات بدون علائم است. از علائم و نشانه های زگیل تناسلی در زنان می توانیم به خارش، سوزش، یا حساسیت در اطراف واژن اشاره کنیم. از علائم و نشانه های دیگر زگیل های تناسلی در زنان می توانیم به این موارد اشاره کنیم:
اگر در زمان مناسب برای درمان زگیل تناسلی اقدام شود، معمولا زگیل های تناسلی دردناک نیستند، گرچه ممکن است با خارش، حساسیت یا سوزش در محل زگیل همراه باشند.
همانطور که در ابتدا اشاره ای مختصر به دلیل به وجود آمدت این عارضه کردیم، ویروس اچ پی وی عامل ظاهر شدن زائده ها در قسمت های تناسلی زنان می باشد. این ویروس از طریق رابطه جنسی واژن، مقعدی و دهانی منتقل می شود. اکثر کسانی که گرفتار این ویروس شده اند، متوجه علائم شریک جنسی خود نبوده اند. به همین علت این ویروس جنسی به طور شایع بین زنان و مردان در حال انتقال می باشد.
به وجود آمدن زخم و شقاق واژن می تواند این ناحیه را مستعد جذب عفونت کند. تمیز و خشک نگه داشتن ناحیه اطراف بریدگی می تواند به جلوگیری از عفونت های پوستی کمک کند. در ادامه چند روش کارآمد برای از بین بردن این زخم را در قسمت تناسلی واژن پیشنهاد کرده ایم.
اگر زخم واژن به قدری عمیق باشد که با دارو و پماد یا روش های خانگی درمان نشود، ممکن است پزشک با تشخیص خود از اشعه لیزر برای جوش دادن شقاق واژن و از بین بردن عفونت استفاده کند. درمان شقاق با لیزر یکی از جدید ترین روش ها برای از بین بردن این عارضه است.
لازم است بدانید که پیش از ترمیم پیدا کردن زخم ممکن است فرد بخواهد رابطه جنسی داشته باشد که باید از انجام این کار اجتناب کند.
روش های خانگی درمان شقاق واژن شامل موارد زیر هستند:
مصرف برخی از پماد های موضعی می توانند به تسکین درد و کمک به تسریع روند بهبودی کمک کنند که شامل موارد زیر می باشند. البته به خاطر داشته باشید که حتما از متصدی داروخانه طریقه مصرف را سوال کنید.
برای خواندن ادامه مطلب اینجا کلیک کنید
زمانی که به این عارضه مبتلا شدید، پیدا کردن منشا اصلی می تواند به راحت تر کنار آمدن با این عارضه کمک کند. این علت ها شامل موارد زیر هستند:
در طول دوره قاعدگی، هورمون هایی به نام پروستاگلاندین ترشح می شود که باعث انقباض ماهیچه های رحم می شود و باعث ریزش پوشش داخلی رحم می شود. پروستاگلاندین ها همچنین می توانند باعث انقباضات راست روده و عضلات کف لگن در اطراف کانال مقعدی شوند که می تواند باعث اسپاسم دردناک یا احساس گرفتگی در آنجا شود. به همین دلیل است که در طول دوره قاعدگی، شل شدن روده یا اسهال نیز رایج است.
اگر اقدام به درمان هموروئید داخلی نکنید، می تواند رشد کرده، بزرگ تر شده و مسیر عبور مدفوع را سد کند. آنها گاهی ممکن است تا ۳ سانتی متر رشد کنند. توده بواسیر داخلی می تواند به مرور زمان پرولاپس شده و از مقعد بیرون بزند. داشتن احساس خیسی دائم و خروج ترشحات از نشانه های رایج هموروئید داخلی است.
از علائم دیگر آن می توان به موارد زیر اشاره کرد:
شقاق مقعدی معمولاً در اثر آسیب به پوشش مقعد یا کانال مقعدی، آخرین قسمت روده بزرگ، ایجاد میشود. بیشتر موارد در افرادی رخ می دهد که یبوست دارند، زمانی که یک مدفوع به خصوص سفت یا بزرگ، پوشش مجرای مقعد را پاره می کند. سایر علل احتمالی شقاق مقعدی عبارتند از: اسهال مداوم که باعث آسیب به مجرای مقعدی شده و در نتیجه درد را به وجود می آورد.
هنگامی که باردار هستید، رحم شما بزرگ می شود و این امر به مقعد شما فشار می آورد. که می تواند منجر به ناراحتی یا درد شود. این فشار اضافی همچنین می تواند باعث ایجاد هموروئید شود که می تواند مقعد شما را بیشتر تحت فشار قرار دهد.
درد مقعدی در دوران بارداری بیشتر در سه ماهه سوم بارداری رخ می دهد، زمانی که کودک شما بزرگتر است و ممکن است فشار بیشتری بر اعصاب مقعد شما وارد کند. انقباضات حین زایمان همچنین می تواند باعث درد در مقعد شود.
کانال مقعد یک لوله کوتاه است که توسط ماهیچه در انتهای رکتوم احاطه شده است. رکتوم بخش پایینی روده بزرگ شما (روده بزرگ) است. شقاق مقعدی (همچنین به آن فیشر آنوس نیز گفته می شود) یک شکاف یا پارگی کوچک در پوشش مجرای مقعد است. شقاق شایع است، اما اغلب با سایر بیماری های مقعدی مانند هموروئید اشتباه گرفته می شود. هدف تمام درمان های غیرجراحی این است که مدفوع نرم، فرم گرفته و حجیم شود. درمانها شامل رژیم غذایی با فیبر بالا و مکملهای فیبر بدون نسخه (۲۵-۳۵ گرم فیبر در روز) است. نرم کننده های مدفوع بدون نسخه؛ حمام وان گرم (حمام سیتز) به مدت ۱۰ تا ۲۰ دقیقه، چند بار در روز هستند. چندین نوع دارو اگرچه اکثر شقاق مقعدی نیازی به جراحی ندارند، درمان شقاق مزمن دشوارتر است و جراحی ممکن است بهترین گزینه باشد. هدف از جراحی کمک به شل شدن عضله اسفنکتر مقعد است که باعث کاهش درد و اسپاسم می شود و به شقاق اجازه می دهد تا بهبود یابد.
اکثر بیماری های آنورکتال بسیار شایع هستند و اغلب به دلیل اختلالات خوش خیم ایجاد می شوند. اگرچه اغلب می توان آنها را در محیط سرپایی درمان کرد، اما گاهی اوقات نیاز به مداخله با روش جراحی دارند. شرایط رایج آنورکتال شامل شقاق، فیستول، هموروئید، خارش آنی (خارش و سوزش مقعد)، بیماری پیلونیدال، درد رکتوم و کندیلوم/AIN (نئوپلاسم داخل اپیتلیال مقعدی) هستند.
شقاق مقعدی بریدگی یا شکاف در پوشش مجرای مقعد است و یکی از شایع ترین علل درد شدید مقعدی است. از جمله علل شایع تر، عبور مدفوع سفت یا بزرگ از مجرای مقعد، زور زدن در حین حرکات روده هنگام یبوست، اسهال مزمن و التهاب در ناحیه مقعد در نتیجه بیماری کرون یا سایر فرآیندهای التهابی است.
علائم شامل:
گاهی اوقات شقاق در مکان های غیر معمول در مقعد دیده می شود. علل ایجاد شقاق در این مکان ها عبارتند از بیماری کرون که شایع ترین است، اما همچنین می تواند ناشی از سایر بیماری های التهابی روده، سیفلیس، سل، لوسمی، سرطان و ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV) باشد.
بیشتر شقاق مقعدی را می توان به صورت پزشکی درمان کرد و بیش از ۸۰٪ آنها نیازی به جراحی ندارند. اگر علت یبوست یا اسهال باشد، درمان آن شرایط اغلب شقاق را در حدود ۴ تا ۶ هفته درمان می کند. این درمانهای خانگی شامل رژیم غذایی با فیبر بالا، نرمکنندههای مدفوع، ملینها، مصرف مایعات فراوان و نشستن در حمام گرم دو تا سه بار در روز است. پس از چند روز درمان، دردی که در حین اجابت مزاج تجربه می کنید معمولاً از بین می رود.
اگر شقاق بعد از شش هفته بهبود نیافت، ممکن است نیاز به درمان اضافی با داروهای خاص داشته باشد. جراحی مقعد بسیار موثر است، اما معمولاً تنها زمانی توصیه می شود که درمان های محافظه کارانه تر موثر نبوده باشند. این جراحی اغلب به عنوان جراحی “همان روز” انجام می شود به این معنی که پس از جراحی می توانید به خانه بروید.
https://faalgir.com/2217/%F0%9F%94%AE
هموروئید بالشتکی از بافت و ورید است که در مقعد یا پایین رکتوم قرار دارد. (رکتوم آخرین قسمت روده بزرگ (کولون) است و به سمت مقعد منتهی می شود. مقعد دهانه ای است که از طریق آن مواد زائد جامد (مدفوع) دفع می شود). هر ساله بیش از یک میلیون نفر تحت تأثیر شرایط هموروئیدی قرار می گیرند. هنگامی که هموروئید ملتهب می شود، می تواند خارش، خونریزی و درد ایجاد کند. از آنجایی که آنها در طول سال ها بدتر می شوند، توصیه می شود که به موقع به دنبال درمان باشید. این مشکل رایج می تواند دردناک باشد، اما معمولا جدی نیست. هموروئید خطرناک یا تهدید کننده زندگی نیست.
فیستول (آبسه مقعدی):
آبسه مقعد حفره ای پر از چرک است که در نزدیکی راست روده یا مقعد یافت می شود. غدد مقعدی که درست در داخل مقعد قرار دارند ممکن است مسدود شوند. وقتی این کار را انجام دهند، ممکن است عفونی شوند و آبسه ایجاد شود. اگر درد مداومی را تجربه می کنید که هنگام نشستن یا اجابت مزاج یا چروک یا خون در مدفوع بدتر می شود، ممکن است از آبسه مقعدی یا فیستول رنج ببرید. به منظور کاهش فشار ناشی از آبسه، با ایجاد برش (برشی) در پوست، چرک تخلیه می شود. اغلب این کار را می توان در مطب پزشک انجام داد.
پس از تخلیه آبسه، ممکن است تونلی باقی بماند که آبسه را به پوست متصل می کند. این تونل فیستول نامیده می شود. کلمه فیستول به معنای لوله یا لوله است. تخلیه مداوم از مقعد به پوست بیرونی نشان دهنده وجود فیستول است. حدود ۵۰ درصد از مواقع آبسه منجر به فیستول می شود. با این حال، آنها می توانند با شرایط دیگری مانند بیماری کرون، پروکتیت (التهاب پوشش رکتوم) یا سرطان آنورکتال مرتبط باشند. اگرچه فیستول ها اغلب چهار تا شش هفته پس از تخلیه آبسه ایجاد می شوند، اما ممکن است ماه ها یا حتی سال ها بعد رخ دهند.
افراد مبتلا به سرطان روده بزرگ ممکن است دچار شقاق مقعدی شوند، اما شقاق مقعدی باعث سرطان روده بزرگ یا افزایش خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ نمی شود. حتی اگر زخم شما به طور کامل بهبود یابد، پس از اجابت مزاج شدید ممکن است دوباره عود کند.
شقاق مقعدی اغلب در عرض چند هفته با درمان خانگی مناسب بهبود می یابند. اقداماتی را برای نرم نگه داشتن مدفوع خود انجام دهید، مانند افزایش مصرف فیبر و مایعات. چند بار در روز به مدت ۱۰ تا ۲۰ دقیقه در آب گرم خیس کنید، به خصوص بعد از اجابت مزاج. این می تواند به شل شدن اسفنکتر و بهبودی کمک کند. اگر علائم ادامه یافت، احتمالاً به درمان بیشتری نیاز خواهید داشت.
به طور کلی می توان گفت که ۳ روش درمانی مختلف برای درمان وجود دارد:
درمان های خانگی معمولاً بین ۶-۸ هفته جواب می دهد. که شامل خوردن مقدار زیادی مواد غذایی با فیبر بالا و نوشیدن مقدار زیادی آب برای نرم کردن مدفوع (مثل) است. این کار درد و اسپاسم عضلانی اطراف مقعد شما را کاهش می دهد.
همچنین می توانید دو بار در روز حمام آب گرم بگیرید و یک کرم شل کننده عضلانی (مانند ۰.۲٪ گلیسریل تری نیترات) روی آن ناحیه بمالید. این کرم فقط در داروخانه ها موجود است و عوارض جانبی قابل توجهی دارد. قبل از استفاده باید با داروساز یا پزشک خود صحبت کنید.
در صورت نیاز، می توانید از داروهای مسکن مانند پاراستامول استفاده کنید.
بوتاکس یک ماده شیمیایی است که به ماهیچه های اطراف مقعد تزریق می شود تا به آرامش آنها کمک کند. بوتاکس معمولا بین ۲ تا ۳ ماه ماندگاری دارد. این روش باعث می شود که در اثر شل شدن عضلات شقاق بهبود یابد.
اگر سایر درمان ها مفید نباشند، پزشک ممکن است جراحی را توصیه کند.
جراحی شقاق مقعد به عنوان اسفنکتروتومی شناخته می شود. یک برش کوچک در عضله اسفنکتر شما ایجاد می شود که تنش را کاهش می دهد. می توانید این عمل را به عنوان جراحی روزانه انجام دهید.
source: https://b2n.ir/j94630