بیمارانی که قصد درمان یا تشخیص بیماری خود را دارند که مربوط به هر ناحیه ای از مقعد بوده، لازم است بدانند که این موضوع شرم آور نیست و آنها حتما برای درمان سریع در اسرع وقت به یک متخصص بیماریهای مقعدی مراجعه کنند. چرا که با گذشت زمان نه تنها بیماری بهتر نشده، بلکه بدتر خواهد شد. به علاوه باعث طولانی تر شدن فرآیند درمان هم می شود.
از آنجا که بیماریهای نشیمنگاه اکثرا علائم مشابهی دارند متاسفانه خود بیماران قادر به تشخیص دقیق نوع بیماری مقعدی نبوده و شروع به درمان های خودسرانه با روشهای خانگی می کنند که باعث شده بی تاثیر باشد.
در نتیجه پیشنهاد می شود برای درمان و تشخیص حتما به پزشک متخصص مراجعه فرمایید.
می توان گفت که به اکثر بیماری و ناهنجاری هایی که در ناحیه رکتوم، راست روده و مقعد پیش بیاید بیماری های نشیمنگاهی گفته می شود. از دلایل به وجود آمدن آنها می توان به موارد زیر اشاره کرد:
حتما بخوانید: بررسی کامل انواع بیماریهای مقعدی و نشیمنگاهی
در حقیقت، همه افراد هموروئید (یا بواسیر) دارند، دستههای بالش مانندی از سیاهرگها که درست در زیر غشاهای مخاطی پوشاننده پایینترین قسمت راست روده و مقعد قرار دارند. می توان گفت زمانی آن را یک بیماری مقعدی در نظر میگیریم، که سیاهرگها در رکتوم مانند رگهای واریسی در پاها متورم و متسع شوند.
در زنان بواسیر معمولاً به دلیل افزایش فشار ناشی از بارداری، اضافه وزن یا زور زدن در هنگام اجابت مزاج ایجاد می شود. در میانسالی، هموروئید اغلب به یک مشکل دائمی تبدیل می شود. تا سن 50 سالگی، حدود نیمی از جمعیت یک یا چند مورد از علائم بواسیر داخلی یا خارجی را تجربه کرده اند، که شامل درد مقعدی، خارش، خونریزی و احتمالاً پرولاپس شدن (بواسیر که از کانال مقعد بیرون زده است). اگرچه هموروئید به ندرت خطرناک است، اما می تواند یک حمله عود کننده و دردناک باشد.
خوشبختانه، روش های درمان متعددی برای درمان بواسیر وجود دارد که می توانید در ادامه آنها را بخوانید:
درمان قطعی و سریع بواسیر
شقاق مقعدی پارگی در بافتی است که قسمتی از رکتوم را زخم می کند. معمولاً در اثر ضربهای مانند دفع مدفوع سفت ایجاد میشود. هنگام دفع، مدفوع سفت باعث درد شدید و پارگی شده که اغلب با مقدار کمی خون روی دستمال توالت یا سطح مدفوع همراه است. شقاق مقعدی یک بیماری شایع است و به راحتی می تواند تبدیل به یک عارضه مزمن شود، زیرا پس از اولین پارگی، حرکات روده دوباره به آن ناحیه آسیب می زند. عضله اسفنکتر زیر پارگی دچار اسپاسم می شود و لبه های پارگی را از هم جدا می کند. چرخه اسپاسم و درد، بیشتر به بافت آسیب می رساند و از بهبودی سریع جلوگیری می کند. در نتیجه بیماران حتما باید در ابتدا یبوست خود را درمان کنند.
هنگامی که متوجه شدید فیستول دارید، استفاده از آنتی بیوتیک کمکی به درمان آن نکرده و می تواند به بدن شما هم آسیب بزند. در نتیجه به صورت خودسرانه از آن استفاده نکنید. ممکن است برای درمان این بیماری و تسکین علائم آن، جراحی لازم باشد. رایج ترین روش جراحی به عنوان فیستولوتومی شناخته می شود، روشی که در آن طول فیستول باز می شود تا یک شیار باز ایجاد شود که از داخل به بیرون بهبود می یابد. اگر مورد شما پیچیدهتر است، ممکن است توصیه شود که یک درن مخصوص در فیستول برای چند هفته قبل از انجام جراحی اصلاحی قرار دهید.
بیشتر بخوانید» https://cliniczarei.com/articles/%d8%af%da%a9%d8%aa%d8%b1-%d8%a8%db%8c%d9%85%d8%a7%d8%b1%db%8c-%d9%85%d9%82%d8%b9%d8%af%db%8c/