وجود داشتن غدد کوچک درست در داخل مقعد بخشی از آناتومی طبیعی هستند. اگر غدد مقعد مسدود شوند، می تواند منجر به عفونت شود. هنگامی که عفونت جدی است، اغلب منجر به آبسه می شود. باکتری ها، مدفوع یا مواد خارجی نیز می توانند غدد مقعدی را مسدود کرده و باعث ایجاد آبسه شوند. بیماری کرون، سرطان، تروما و تشعشعات می تواند خطر عفونت و فیستول را افزایش دهد.
بیمار مبتلا به آبسه ممکن است درد، قرمزی یا تورم در ناحیه اطراف ناحیه مقعد یا کانال داشته باشد. سایر علائم رایج عبارتند از احساس بیماری یا خستگی، تب و لرز. بیماران مبتلا به فیستول دارای علائم مشابه و همچنین تخلیه ترشحات از دهانه نزدیک مقعد هستند. اگر این علائم هر چند هفته یکبار در همان ناحیه ظاهر شوند، بیماری مشکوک به فیستول است.
اکثر آبسه ها یا فیستول های مقعدی بر اساس یافته های بالینی تشخیص داده شده و مدیریت می شوند. گاهی اوقات، مطالعات تصویربرداری مانند اولتراسوند، سی تی اسکن یا MRI می تواند به تشخیص و مدیریت آبسه های عمیق تر کمک کند و ممکن است برای تجسم تونل فیستول استفاده شود.
در صورت عدم درمان آبسه مقعدی به موقع و بی توجهی به این عارضه، می تواند عوارض خطرناکی با خود به همراه داشته باشد. به علاوه امکان مبتلا شدن افراد به این عارضه در صورت درگیر بودن با بیماری های زیر افزایش پیدا می کند:
درمان آبسه در اکثر شرایط تخلیه با روش جراحی است. مهم است که جراح شما با تمام روشهای درمان آبسه و فیستول کاملا آشنا باشد. جراحان کولورکتال در این زمینه متخصص هستند. برای اکثر بیماران، آبسه را می توان با جراحی از طریق یک روش ساده تخلیه کرد. طی درمان یک برش در پوست نزدیک مقعد ایجاد شده تا عفونت تخلیه شود. این کار را می توان در مطب جراح با بی حسی موضعی یا در اتاق عمل تحت بیهوشی عمومی انجام داد. برخی از بیماران مبتلا به بیماری شدیدتر ممکن است برای مراقبت از مشکل نیاز به جراحی های متعدد داشته باشند. بیمارانی که به دلیل دیابت یا مشکلات ایمنی به عفونت های شدیدتر مبتلا می شوند، ممکن است نیاز به بستری شدن در بیمارستان داشته باشند.
مجله پزشکی دکتر سلام | آبسه مقعد