از آنجایی که سیستم ایمنی هر فرد به طور متفاوتی به ویروس واکنش نشان می دهد، هر فردی که با HPV در تماس است به زگیل مبتلا نمی شود. در صورتی که قسمتی از پوست زخم شده یا آسیب دیده باشد، نفوذ ویروس آسانتر است. به همین دلیل است که افراد مبتلا به بیماری های پوستی مزمن مانند اگزما، یا افرادی که ناخن های خود را می جوند یا ناخن هایشان را می چینند، مستعد ابتلا به زگیل هستند.
زگیلهای معمولی معمولاً روی انگشتان یا دستهای شما ایجاد میشوند و ممکن است:
در حالی که زگیل کف پا توسط ویروس اچ پی وی HPV ایجاد می شود، عوامل خطر دیگری نیز وجود دارد که باید در نظر گرفت. ممکن است در خطر ابتلا به زگیل کف پا باشید اگر شامل موارد زیر باشید:
https://gahvare.net/ بیان می کند با اقدامات احتیاطی مناسب، اغلب می توان از زگیل های کف پا جلوگیری کرد، حتی اگر در معرض خطر بیشتری برای ایجاد آنها باشید:
زگیلهای پوستی زائده های روی پوست هستند که توسط ویروسی به نام ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد میشوند. عفونت HPV شایع است و انواع مختلفی از این ویروس وجود دارد که برخی از آنها میتوانند باعث ایجاد زگیل شوند.
زگیلها با توجه به محلی که ایجاد میشود به انواع گوناگونی تقسیم میشوند که به شرح زیر است:
دست: زگیلهایی که در ناحیه دست، آرنج و بازو ایجاد میشوند از نوع زگیل معمولی هستند و بسیار شایعند.
صورت: زگیل های مسطح صورت، پیشانی، اطراف دهان و حتی اطراف چشم را درگیر می کنند.
پا: زگیلهای پا که در کف پا یا لابلای انگشتان ظاهر میشوند. این زگیلها شبیه پینه هایی با نقاط سیاه ریز در مرکز هستند. آنها اغلب دردناک هستند و به صورت خوشه ای تشکیل میشوند.
ناحیه تناسلی: زگیلهایی که روی آلت تناسلی، واژن یا راست روده ایجاد میشوند زگیل تناسلی نامیده میشوند. این زائدهها نوعی عفونت مقاربتی هستند و شما از طریق تماس جنسی با یک فرد مبتلا به زگیل تناسلی مبتلا می شوید.
هنگامی که ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) وارد بریدگی در پوست میشود، باعث عفونت پوستی میشود که زگیل ایجاد میکند. زگیل ها گاهی مسری هستند. ویروس میتواند از فردی به فرد دیگر یا در قسمتهای مختلف بدن منتقل شود:
زگیلهای دست با توجه به نوع آنها میتوانند در کف دست، لا به لای انگشتان و دور ناخنها ایجاد شوند. اما زگیل های پا معمولا در کف پا، پاشنه و زیر انگشتان مشاهده می شوند و چون این ناحیه دائما در تماس با زمین و تحت فشار وزن بدن است، زائده های کف پا تحریک پذیرتر هستند. همچنین این فشار گاهی باعث می شوند که زگیل پا زیر یک لایه پوست ضخیم و سفت (پینه) رشد کند.
آشنایی با شکل ظاهری و علائم زگیل دست و پا می تواند دید واضح تری درمورد این عارضه به بیمار بدهد. این عارضه معمولا دارای چنین علائمی است:
در اینجا میتوانید مطلب کامل علائم و علت زگیل دست و پا و همچنین روشهای درمان این عارضه را مشاهده کنید.
در صورتی که شرایط زیر را تجربه میکنید باید به پزشک مراجعه کنید:
زگیلها اغلب پس از مبارزه سیستم ایمنی بدن با ویروس، خود به خود از بین میروند. از آنجایی که زگیل ها میتوانند گسترش یابند، باعث درد و ناخوشایند شوند، ممکن است پزشک شما یک روش درمان را توصیه کند. گزینههای درمانی عبارتند از:
رفع زگیل در خانه: داروهای بدون نسخه رفع زگیل که حاوی اسید سالیسیلیک هستند. این محصولات به صورت مایع، ژل و پماد عرضه میشوند. ممکن است لازم باشد دارو را هر روز به مدت چندین ماه استفاده کنید تا زگیل به طور کامل از بین برود.
انجماد یا کرایو زگیل: در طی روشی به نام کرایوتراپی، پزشک از نیتروژن مایع برای منجمد کردن زگیل استفاده میکند. پس از انجماد، یک تاول تشکیل میشود. در نهایت تاول و زگیل پوست کنده می شوند. ممکن است به چندین درمان نیاز داشته باشید.
ایمونوتراپی: برای زگیل های سرسختی که به درمان های سنتی پاسخ نمی دهند، ایمونوتراپی به سیستم ایمنی شما کمک می کند تا با ویروس مبارزه کند. این فرآیند شامل یک ماده شیمیایی موضعی مانند دیفنسیپرون (DCP) است. DCP یک واکنش آلرژیک خفیف ایجاد می کند که باعث از بین رفتن زگیل می شود.
درمان زگیل با لیزر: پزشک شما از نور لیزر برای گرم کردن و از بین بردن عروق خونی ریز داخل زگیل استفاده میکند. این فرآیند جریان خون را قطع میکند و زگیل را از بین میبرد.
واقعا هیچ راهی برای پیشگیری از زگیل وجود ندارد. با این حال، میتوانید با انجام این مراحل، خطر ابتلا به ویروس را کاهش دهید یا از گسترش زگیل جلوگیری کنید: